Młody polski rycerz Jarosław Burzyński popada w konflikt z magnatami i ucieka przed wyrokiem śmierci. Wszystko, czym dysponuje, to koń, miecz i doświadczenie wojenne. Błąka się po Europie jako najemny wojownik, przeżywając wiele barwnych i emocjonujących przygód oraz namiętnych romansów. Na jego oczach średniowiecze przechodzi w renesans, mieszają się porządki, zmieniają obyczaje. Na skutek rozlicznych perypetii trafia do Hiszpanii, gdzie odkupuje swoje winy w wojnie z Maurami, a ostatecznie załapuje się na wyprawę do Nowego Świata. Przełom wieku XV i XVI. Ród Burzyńskich jest obiektem kpin ze strony możnowładców, gdyż cieszy się dobrą sławą, lecz nie posiada majątku. Mając na uwadze własny honor i dobro kraju, unikają uczestnictwa w intrygach mazowieckiej szlachty, co doprowadza do rodzinnej tragedii. W konsekwencji Jarosław Burzyński, by ocalić życie, wyrusza w świat i szuka zatrudnienia jako najemny wojownik. Jego wędrówka po Europie jest osadzona w krajobrazie politycznym i obyczajowym schyłku średniowiecza i początku renesansu.
