Klöru og vinkonum hennar finnst skemmtilegt að mála sig, þrátt fyrir að þær megi það í rauninni ekki. Þeim líður svolítið eins og þær séu eldri og það er gaman. Malla á ekkert málningardót og líður eins og hún sé útundan. Hana langar til þess að vera eins og hinar stelpurnar, sem verður til þess að hún gerir nokkuð sem hún mun sjá eftir.Þetta er tuttugasta og fyrsta bókin í hinni vinsælu bókaröð um Klöru og vinkonur hennar. Bækurnar fjalla um vináttuna, skólann og það að verða eldri. Þær mæta lesandanum í veruleika hans. Bækurnar má lesa sjálfstætt, óháðar hver annarri.-
